27 februari 2007

De minnaar spreekt

Vanavond uit eten bij de Bees
(ze waren bijna uit elkaar),
geen wild gebraad als vorig jaar,
maar vegetarisch: bij de zee-

wier komen wel de Aas ter sprake
en volgt de rest van het alfabet:
T gaat met O en F met U naar bed.
Zeg, hoe vind je die tofu smaken?

't Komt uit de gezonde haute cuisine,
het maakt als vlees niet agressief
('we waren bijna uit elkaar, hè lief?')
en 't zit barstensvol met vitamine.

O vrouw Bee! Hoe heerlijk uw diners!
Maar 'k geef de voorkeur aan uw vlees.


Zie: Zo klinkt dus weggesmeten geld - de geestigste gedichten uit De Tweede Ronde, bijeengebracht door Meindert Burger & Jos Versteegen, Uitgeverij Mouria, 2007

12 februari 2007

Van oude en nieuwe dingen

Het nieuwe jaar is al weer een maand oud en de meeste goede voornemens zullen wel weer in oude gewoontes zijn vervallen. Maar ik wilde het nog even over het oude jaar hebben. Zelf ben ik in augustus gestopt met roken en tot nu toe heb ik dat volgehouden. Daar hoefde het geen 1 januari voor te worden. Van mij mag dat gerust een daad van grote wilskracht worden genoemd.
Ik denk dat ik er op mijn zestiende mee begon; ik herinner me nog dat ik door mijn vader werd gesnapt toen ik met een paar vrienden ergens achter een schuur een peuk had opgestoken. Hij gebaarde me met een wijsvinger mee te komen. Beschaamd liep ik achter hem aan. Maar of ik alleen maar een waarschuwing of straf heb gekregen weet ik niet meer. Zelf rookte hij zijn hele leven zware shag van Van Nelle.
Verder was 2006 een jaar met twee gezichten, zoals de zomer eerst warm en droog was en toen nat en koud. Juli en september waren de warmste maanden sinds eeuwen, maar het toeval wilde dat ik in augustus vakantie had en dat was nou net weer de natste maand sinds tijden. Het kon bij wijze van spreken elke dag vriezen of dooien, al moeten we globaal het dooien meer vrezen dan het vriezen.
Verder was het een jaar als alle voorgaande jaren, het leek er althans verdacht veel op, er werden kinderen geboren, er gingen mensen dood, er waren oorlogen en rampen, overwinningen en verliezen.
Het was ook een jaar van beloften, want Nederland zou volgens velen zo maar eventjes wereldkampioen voetbal worden. Helaas, de triomftocht van Holland tegen de oude VOC vijand Portugal eindigde in een trap- en schoppartij waarvoor de oude houwdegens van de Gouden Eeuw zich niet zouden hebben geschaamd. Nadat we het bijna vier jaar lang nog niet zo zout hadden gegeten, kondigde Jan Peter Balkenende de consumptie van het beloofde zoet aan. Maar toen viel zijn kabinet. Van te veel zout krijg je hoge bloeddruk en zelfs IJzeren Rita bleek roestplekken te vertonen.
Een jaar van tegenstellingen die in het nieuwe jaar niet zullen worden opgeheven. De economie trok aan maar de voedselbanken kregen meer klanten. De olieprijs steeg maar de files namen toe. De hogesnelheidslijn ligt te blikkeren in het Hollandse landschap maar de treinen kunnen of mogen nog niet rijden. Knappe koppen worden dommer of domkoppen worden knapper in het camoufleren van hun onkunde. Een paar herfstbladeren op de rails en het hele spoorwegnet ligt stil. Statistisch waren er minder verkeersongelukken maar de vrachtwagens kantelden ook in 2006 weer dagelijks als dominostenen op de rijkswegen van het koninkrijk.
Waar moet dat heen met ons land?
In Rotterdam is het aantal geweldsdoden gehalveerd ten opzichte van het jaar daarvoor. “Geweldsdoden” is in het jargon van functionarissen een eufemisme voor de slachtoffers van moordenaars. Het klinkt net iets minder dood dan gewoon dood. Maar de inkt van de statistieken was nog niet droog of er vloeide al weer bloed en lagen er weer lijken in de straten van de Maasstad. Ook de cijfers van de kleine criminaliteit geven een daling te zien. Maar je hebt er natuurlijk niets aan als je fiets wordt gesloten of je tas uit je handen wordt gerukt.
In een van de vooruitblikken op het nieuwe jaar las ik dat heimwee naar de jaren vijftig het grote thema van 2007 wordt. Een trendwatcher merkte op dat de SP een ouderwetse blanke arbeiderspartij is die teruggrijpt op de idealen van de jaren vijftig. De Partij voor de Dieren wil de koeien weer in de wei en de Christenunie de vrouwen achter het fornuis en in het kraambed. Vreemd eten en natural gloss zijn uit, stamppot met rookworst en rode lipstick zijn in. Een tweede leven op internet behoort tot de mogelijkheden. Het goede nieuws is dat die vreselijke Senseo koffie plaats moet maken voor een echt espresso apparaat.
Uren, dagen, maanden, jaren… de wereld draait door. Wat zullen we ons van 2006 herinneren? Het beeld van een man die een strop om zijn nek krijgt, een barbaar die op barbaarse wijze wordt opgehangen? Persoonlijk zal ik toch vooral denken aan het jaar dat ik mijn laatste sigaret opstak. Hoop ik.

Rotterdam Magazine februari/maart 2007

11 februari 2007

De straat

Gaande door de buurt die hem vreemd
geworden was, kwam hij in de straat
en zag het huis en voelde zich ontheemd
en wist dit is de plaats van misdaad.

Ik ben teruggekeerd. Wat heb ik misdaan?
Hij keek de gevel langs tot aan het raam
waaruit een licht scheen; hij belde aan
en wachtte en las een vreemde naam

die stond waar de zijne had gestaan.
Hij dacht wat heeft mij hier gebracht.
Ik ben een ander. Mijn spoor is uitgewist.

Wat ik heb misdaan heb ik niet gedaan.
Ik heb mijn tijd in wroeging doorgebracht.
Het was vergeefs. Zij heeft mij nooit gemist.